\" A tu pola zbóż złotem się kłaniają i słońce pieści oblicze.
Pełne ziarna kłosy wiatr w pokłonie chyli,
Wietrzyk ciepły i tkliwy,
A ileż tu fruwa przepięknych motyli.
Widok taki tylko na wsi jest możliwy. \"/ fragment poezji autorstwa Anny U./
helen2 2013-07-03
Gładząc dłońmi kołyszące się kłosy mam wrażenie delikatności przyrody...piękna foteczka...:)