(0)
tawuła pomarańczowa - są piękne jak już się rozwiną
anita591 2008-04-14
Wiosenny wietrzyk
Z południa dmuchnął wiosenny zefirek
delikatnie najpierw owiał moją szyję,
później zatoczył ekwilibrystyczne kółko
jakby był zwinną, młodziutką jaskółką.
Figlował ochoczo z moimi włosami,
podmuchem zamiatał kurz pod stopami.
Fruwając wywoływał przyjemny szmerek,
całował w uszko zalotny wiaterek.
Uwielbiał harcować między obłokami
nadymając ich żagle pod niebiosami.
Spadał jak torpeda, pionowo pikował,
aby w spódnicach damskich pobuszować.
Uciekał prędko ten lotny niecnota
porywając kapelusze prosto do błota.
Mocno dokazywał, swawolnie żartował,
aż sam władca Eol go zdyscyplinował.
Speszony zawołał, wiejąc na me dłonie
szukaj mnie na wiosny słonecznej stronie.
