Czeski słonik otulony szadzią a w dolinach mroźna mgła.

PS. O słoniku a raczej słonięciu (?),słoniątku.
W pobliżu stała kiedyś tzw.Lichtensteinowa Chata ,(którą kierował dentysta z zawodu zresztą)ulubione miejsce spotkań grupy niemiecko-czeskich artystów. Nazwali się Jescher i przyjęli za swój znak kiść bzu. Ich programową pieśnią było :\\\\\\\" V ještedskem udoli kvete šeřik\\\\\\\" -\\\\\\\"W jesztedzkiej dolinie kwitnie bez\\\\\\\". Po pewnym czasie zapragnęli umieścić przy schronisku coś do nich pasującego .Krzew bzu raczej górskich warunków by nie zniósł.
Ktos skojarzył słowo \\\\\\\"jeszch\\\\\\\" z dźwiękiem kichnięcia słonia.
Granitowe słoniątko zostało postawione w 1932r na 10.lecie utworzenia grupy.
Stoi do dziś ,nieco uszkodzone ,na poprawionym postumencie. Schronisko w 1971r definitywnie rozebrano ,zostały jedynie fundamenty.
Do słonika obowiązkowo trzeba iść przy okazji pobytu na Śnieżniku. Jest to dość męczące :gdy się człowiek z Międzygórza wdrapie na polanę pod Śnieżnikiem to pociąga go raczej herbata w schronisku a nie perspektywa dalszego podchodzenia na szczytową kopułę. Ale trzeba i warto. Zejście czeską stroną do źródła i słonika nie jest długie ,widoki wspaniałe o każdej porze roku.
Poklepany po trąbie słonik raduje się nie mniej od klepiacego.