Krapkowice

ie wiadomo kto i kiedy zbudował krapkowicki zamek. Przyjmuje się, że powstał on w średniowieczu, jeszcze przed nadaniem osadzie praw miejskich, czyli przed rokiem 1294. Prawdopodobnie fundatorem był sam książę, chociaż miejscowa legenda przypisuje tutaj udział templariuszy, co brzmi niezwykle romantycznie, ale w rzeczy samej wydaje się raczej mało prawdopodobne. Nieznane są losy tego zamku i jego mieszkańców w pierwszych wiekach jego istnienia, jednak czasy te musiały być burzliwe, skoro współcześni im pisali o pojawiającej się w jego komnatach białej damie. Do 1532 roku warownia stanowiła własność piastowskich książąt opolsko-raciborskich, aby po śmierci ostatniego z linii rodu, Jana II Dobrego, przejść w cesarskie ręce Ferdynanda I Habsburga. Ten niedługo potem oddał ją w zastaw wraz z miastem Joachimowi Buchcie z Otmętu za kwotę 6500 talarów, czyli pół darmo, co świadczyć mogło o determinacji Habsburga w zdobywaniu środków na spłatę ogromnego długu, zaciągniętego na poczet wyniszczającej wojny z Turcją.
1582 cesarz Rudolf II Habsburg sprzedał Krapkowice Hansowi von Redern z Rozkochowa i odtąd zamek jako główna siedziba właściciela miasta zaczął odgrywać znacznie większą rolę. Redernowie w miejscu starej średniowiecznej budowli wznieśli nową, czteroskrzydłową, posiadającą trzy kondygnacje i rozległy dziedziniec. Budowę zakończono w roku 1678, upamiętniając datę na bramie zamkowej. Za panowania hrabiów von Redern ten wygodny, okazały gmach przeżywał okres swej największej świetności i stan ten trwał aż do czerwca 1722 roku, kiedy w wyniku gwałtownego pożaru spaliło się niemal całe miasto. Zniszczoną przez ogień rezydencję wkrótce odbudowano, lecz przy odbudowie obniżono ją o jedno piętro. Wkrótce też zamek zmienił gospodarza, w sierpniu 1759 roku umarł bowiem ostatni męski potomek rodu, hrabia Henryk Adolf, zostawiając jedyną spadkobierczynią córkę Henriettę, która zmarła niedługo potem w wieku dziewięciu lat. Majątek przypadł jej matce Renacie von Redern i ta w 1775 podjęła decyzję o sprzedaniu go za sumę 18.000 talarów Karolowi Wilhelmowi von Haugwitzowi. Nowi właściciele na rodową siedzibę wybrali bliski Rogów Opolski, nie troszczyli się więc zbytnio o stan budowli, przeznaczając ją z czasem do celów gospodarczych i organizując w jej wnętrzach manufakturę sukienniczą oraz warsztaty tkackie. Do znacznej dewastacji komnat zamkowych przyczyniły się ponadto wojny napoleońskie, a w szczególności decyzja o umieszczeniu w nich szpitala wojskowego dla żołnierzy francuskich, oblegających w 1806 roku Kędzierzyn-Koźle. W latach 1834-45 w części pomieszczeń funkcjonowała szkoła, która wróciła tam w okresie międzywojennym - wtedy też obiekt przeszedł na własność duńskiej linii rodu Haugwitz. Poważnych zniszczeń doznał zabytek od wojsk sowieckich podczas walk zimą 1945 roku. Odbudowany w dwa lata później został zaadoptowany na potrzeby szkoły i w tym charakterze funkcjonuje do dzisiaj.
https://www.zamkipolskie.com/krapkowice/krapkowice.html