dzieci pomagają babuleńce

W spróchniałej chacie
Na brzegu lasu,
Mieszka samiutka jeno,
W biedzie ogromnej,
Gdyby nie las,
Skądby na życie wziena?

W łataną płachtę
Zbiera chrust
I na plecy zadaje,
Stęka - ,,Jak ciężko...”,
Lecz chata blisko,
Jeno wyjść na to staje.