Czyż to nie piękne miejsce.

Tańcząca z wiatrem...

Zatańczyłam z wiatrem bluesa,
w tańcu uniósł mnie ku słońcu,
mocno objął ramionami,
pocałunek dał na końcu.

Tańczyliśmy też flamenco
patrząc czule w oczy swoje,
opadając bardzo miękko
tańcem zdobył serce moje.

Tańcząc z Wiatrem zrozumiałam,
że tańczenie ma swą moc
uwolnienie się od świata
chcę tak tańczyć całą noc...

- K. Przepiórkowska

Teo.

dodane na fotoforum: