Zespół pałacowo-parkowy w Brynku – zespół zabytkowej architektury z XIX i początku XX wieku znajdujący się na obszarze 40 ha parku krajobrazowego. Powstały na bazie pałacu wraz z ogrodem botanicznym, kaplicą i zabudową gospodarczą.

Pałac wraz z całym przynależącym do niego zespołem parkowym i ogrodem botanicznym zbudowany został w 1829 r. przez Bernarda von Rosenthala z Wrocławia dla księcia Adolfa zu Hohenlohe-Ingelfingen. W roku 1872 rozbudowany został o skrzydła.

W 1904 r. pałac wraz z okolicznymi dobrami kupił hrabia Hugo I Henckel von Donnersmarck z Siemianowic. Ostatnia przebudowa miała miejsce w roku 1905 według projektu architekta z Wrocławia Karola Grossera, w stylu eklektycznym.

Obecnie w budynku pałacu mieści się internat Zespołu Szkół Leśnych i Ekologicznych im. Stanisława Morawskiego...

Pałac przebudowany w stylu eklektycznym, dwupiętrowy, z tarasem z kamienną balustradą i loggią od południa. Nad portykiem znajdują się dwie jońskie kolumny. Boki korpusu flankują dwie wieże z cebulastymi hełmami. Nad wejściem kartusz herbowy oraz attyką, przedstawiającą postacie myśliwego, robotnika, rolnika i rybaka. Dach pałacu mansardowy, wewnątrz mieści się biblioteka z drewnianą boazerią i izba pamięci narodowej.

W zachodnim skrzydle znajduje się pałacowa kaplica nakryta cebulastym hełmem z latarnią, połączona z pałacem galerią. W latach PRL-u w kaplicy umiejscowiono sklep. Dopiero w 1991 r. sekularyzowaną kaplicę oddano kościołowi.