Pałac w Będzinie-Grodźcu

Nazwa Grodziec wiąże się ze średniowiecznym grodziskiem, jednak dziś nie wiadomo dokładnie gdzie miało się ono znajdować. Pierwsza wzmianka o Grodźcu pochodzi z XIII w., kiedy to książę Bolesław Wstydliwy przekazał miejscowość klasztorowi norbertanek ze Zwierzyńca pod Krakowem. W ich posiadaniu znajdowała się do końca XVIII wieku. Potem miejscowość znalazła się kolejno w rękach kilku rodów, by w 1842 r. zostać nabytą przez Jana Ciechanowskiego. Ciechanowscy gospodarzyli tu do 1945.

Budowa pałacu
Pałac w Będzinie-Grodźcu, zwany powszechnie pałacem Ciechanowskich, znajduje się przy obecnej ul. Mickiewicza. Wzniesienie budowli przypisuje się zazwyczaj Janowi Ciechanowskiemu, który postawić miał go w latach 1842-44. Jednak istnieją również twierdzenia o nieco wcześniejszym powstaniu budowli - w latach 1835-36. Rezydencję zaprojektował Franciszek Maria Lanci, znany wówczas architekt włoskiego pochodzenia. Pałac już w drugiej połowie XIX w. został przebudowany.

Czasy PRL-u
Po II wojnie przez pewien czas mieściła się tu szkoła, później zaś mieszkania pracowników pobliskiego Państwowego Gospodarstwa Rolnego. W latach PRL zarządy nieefektywnych PGR-ów, stanowiących kolektywne gospodarstwa na wzór radziecki, przyczyniły się do zrujnowania wielu zabytkowych budowli, które często przeznaczano na ich potrzeby. Tak też było i w Grodźcu.

Pałac obecnie
Przed zupełną ruiną uratował budowlę remont w latach 70-tych oraz zmiana przeznaczenia: do czasów dzisiejszych znajduje się tu Dom Pomocy Społecznej. Pałac w Będzinie-Grodźcu wraz z parkiem jest ogrodzony i nie jest udostępniany do zwiedzania. Reprezentuje architekturę neorenesansu i wzniesiony jest w tzw. włoskim stylu willowym. Ceglany i otynkowany, dwukondygnacyjny budynek o nieregularnej bryle, nakryty niskimi, czterospadowymi dachami, wzniesiony został na planie zbliżonym do litery „L”. Nad obiektem dominuje okrągła, dwukondygnacyjna wieża. Dawne wyposażenie niestety nie przetrwało. W dobrym stanie zachował się natomiast park w stylu angielskim, w którym część drzew stanowi pomniki przyrody.