(0)
Ciągła przyjemność przestaje być przyjemnością.
ycnaj 2009-05-12
...tak sądzisz?...a to ciekawe!...a ja myślę, że li tylko od nas zależy, czy życie - cel w nim - traktujemy, jak dążenie do zdobywania/zaliczania tychże przyjemności, czy może inaczej: już nie ma Ty i ja, a pozostało-jest tylko MY...jeśli tak postrzegamy je, to nawet łzy spływające po naszych policzkach staną się powodem do czerpania wspólnych radości, a te przyjemności, czyli tzw. szczęście, wcale nie będzie nam tak koniecznie potrzebne do szczęścia...szczęście - to MY...*)
