Notre-Dame de Paris

Notre-Dame de Paris – gotycka katedra w Paryżu. Jedna z najbardziej znanych katedr na świecie, między innymi dzięki powieści Dzwonnik z Notre Dame francuskiego pisarza Viktora Hugo. Jej nazwa tłumaczy się jako Nasza Pani i odnosi się do Matki Boskiej. Wzniesiono ją na wyspie na Sekwanie, zwanej Île de la Cité, na śladach po dwóch kościołach powstałych jeszcze w IX wieku. Budowa jej trwała prawie 170 lat (1163-1330). Jest chyba najbardziej symetryczna że wszystkich na świecie. Można rozróżnić pięć poziomów:
1. trzy portale, przedzielające wsunięte w nisze posągi, kolejno od lewej; św. Szczepana (Saint Etienne), personifikacje Kościoła i Synagogi, oraz św. Dionizego (Saint Denis)
2. galeria królów.
3. piętro rozety: poprzedza ją tzw. galeria Dziewicy złożona z balustrady i posągów (Dziewica z dzieciątkiem w centrum, Adam na prawo, Ewa na lewo). Rozeta jest między dwoma oknami z podwójnymi arkadami.. Wypełnienie nad nimi jest ozdobione "ślepym okiem" (oculi aveugles).
4. śliczne arkady i znajdująca się nad nimi galeria (tzw. "a jour"- dzienna). Arkady spoczywają na smukłych kolumienkach. Po środku, między arkadami prześwituje szczyt nawy i iglica
5. dwie wieże o kwadratowych podstawach, przebite dwoma otworami okiennymi, wyposażonymi w "abatsons". Nigdy nie posiadały przeznaczonych im iglic. Wzbogacił je za to le-Duc o maszkarony i inne detale.