Lewada Rabacal poprowadzona jest zboczem górskim przez unikalny reliktowy las laurowy, chroniony przez UNESCO. Podchodzi się do niego przez las eukaliptusowo – sosnowy na płaskowyżu, aby potem zejść w dół drogą wzdłuż zbocza górskiego, porośniętego przez wielkie wrzośce i kępy jałowców. Naczelnym drzewem jest tu drzewo laurowe. Niegdyś porastające całą wyspę ( i również Europę), zostało wytrzebione prawie doszczętnie przez portugalskich kolonialistów, gdyż drewna jego używano do produkcji okrętów. Obecnie z jego zielonych owoców produkuje się olejki. Poza nim rośnie tu ogromna różnorodność roślin, w tym bardzo wiele endemicznych. A te, które znamy z naszego regionu geograficznego, przyjmują tu wyjątkowe rozmiary. Wrzośce są tu wysokimi na 1 – 2,5 metry drzewami, zamiast konwalii rośnie tu drzewo konwaliowe. Występuje masa ziół, które pachnąc wytwarzają jedyny w swoim rodzaju konglomerat zapachów, charakterystyczny dla Laurassilvy: mięta, melisa, mlecze. Roślina rabacal, od której wzięły nazwę okoliczne miejsca, pachnie jak pietruszka a smakuje jak marchewka. Czasem w gąszczu mignie niebieski kwiat agapantos, zwany kwiatem miłości.
dodane na fotoforum:
henry 2016-07-06
rzeczywiscie niesamowity jest tam klimat, skoro tak to rośnie jak opisujesz...
Piękny jest ten las...... jak dobrze, ze jest wpisany do rejestru Unesco...