(1)
energy 2007-10-16
Poczułam się jak na planie filmu s.f. Wyglądają jakby szukały kolejnej ofiary ;-)
teresia 2007-10-16
hej:) TY masz niesamowicie piekne zdjęcia ::)wszystkie bardzo mi sie podobaja i jestem pod duzym wraznieniem za każdym razem
pozdrawiam
alwabu 2007-10-16
foto przemawia... nie tak tragicznie-dramatycznie-makabrycznie jak słowoobrazy żeromskiego w rozdziobią nas kruki wrony... ale z tym mi się skojarzyło...
magiczna 2007-10-16
Bielszy Odcień Bieli...........ta muzyka, te klimaty, te zdjęcia.....co tutaj dodawać??? Patrzeć , słuchac....nie potrzeba słów:) Abrakadabra:-)
an369 2007-10-16
Chyba wszyscy czytalismy te same lekturki:))) te same skojarzenia:) Pozdrawiam:) i th za polemikę:)
makalu2 2007-10-17
Zgadzam się z alwabu...może nie tak dramatycznie, ale skojarzenia mam te same:
"Chmury leciały wysoko, poprzedzielane głębiami cieniów o kształtach dziwacznych. Pod wiatr i jakby na spotkanie obłoków ciągnęły już stadami, już pojedynczo kruki i wrony. Podmuchy wichrów odnosiły je i odpychały na powrót, nieraz zabawnie wyłamywały im skrzydła do góry albo kamieniem ciskały ku ziemi." - frag. opowiadania St.Zeromskiego ...
hanyska 2007-10-17
patrząc na zdjęcie przypomnial mi sie wiersz........ <<Kiedyś byłam ptakiem>>
Kiedyś byłam ptakiem
o skrzydłach jak anioł
Dawno...
Podcięto mi skrzydła
zamknięto w klatce
dla dobra...
...mówiono...
Dziś już nie płaczę
uśmiecham się czasem
i tylko gwiazdy znają
moje pragnienie
...by uciec...
Smutno mi, Boże! - Dla mnie na zachodzie
Rozlałeś tęczę blasków promienistą;
Przede mną gasisz w lazurowéj wodzie
Gwiazdę ognistą...
Choć mi tak niebo ty złocisz i morze,
Smutno mi, Boże!
Jak puste kłosy, z podniesioną głową
Stoję rozkoszy próżen i dosytu...
Dla obcych ludzi mam twarz jednakową,
Ciszę błękitu.
Ale przed tobą głąb serca otworzę,
Smutno mi, Boże!
ciepło pozdrawiam -- zdjęcie bardzo piękne...
viki272 2007-10-17
kolejne piękne zdjęcie...
