Wigilijne uszka wg Buni :

Zrobione- zamrożone - czekają na Wigilę .
Wbrew pozorom robienie uszek wcale nie jest mordęgą .

Czas :1 godzina

Składniki :

1,5 szklanka mąki + mąka do posypania tacki na której ułoży się pierogi
1 szklanka wrzącej wody
szczypta soli + sól do osolenia wody do gotowania
1/2 szklanki ugotowanych i zmielonych grzybów suszonych
1 cebula
masło
2 łyżki oleju

Pokroić bardzo drobno cebulę i zeszklić ją na 1 łyżce masła. Dodać drugą łyżkę masła i zmielone ( ugotowane ) grzyby suszone .Smażyć 2-3 minuty. Doprawić farsz solą i pieprzem mielonym .Ostudzić farsz .
Mąkę lekko osolić i zaparzyć wrząca wodą . Zagnieść ciasto . Rozwałkować podsypując mąką . Wykrawać małe krążki kieliszkiem do jajek ( lub kroić ciasto na małe kwadraciki ) . Nakładać farsz ( po 1/3 łyżeczki ) i zlepiać pierożki - a następnie zlepiać skrajne rogi formują kształt uszka - układać na wysypanej mąka tacce .
Zagotować osoloną wodę z olejem . Gotować uszka 1 minutę od wypłynięcia .Ostrożnie wyjmować łyżka cedzakową i rozkładać by sie nie stykały ze sobą i nie posklejały. Ostudzić .
Przed podaniem rozgrzać na patelni masło i obsmażyć uszka na rumiano .
Uszka można zrobić wcześniej - ugotować , ostudzić i zamrozić . A w Wigilie tyko podsmażyć na rumiano.

Z tek porcji wychodzi ok 50 malutkich uszek .

dodane na fotoforum:

anita591 2010-12-21

Zima wszystko przystroiła:
pola, drogi, rzędy drzew,
białym śniegiem oprószyła,
jest bajkowo, jak we śnie.
Serdeczne życzenia składa... ania

bozka50 2010-12-21

--- Witam cieplutko ---

Gwiazdy z nieba,których nie dotkniecie!
Marzeń spełnienia, których nie osiągniecie!
Radość,w życiu tak ciężkim i tragicznym.
Uśmiechu, pustego słowa w moim słowniku!
Wiary która jest chwiejna jak wiatr za dmucha
Szczęścia niewidzialnego oczyma...

Może świata u stóp i wielu z nim przymiotników
Wiem czego Wam mogę życzyć
Bądźcie sobą przez każdą chwilkę w życiu.
Która mija nas jak wiatr i czas lecący?
Bądźcie takimi jakimi Was Bóg stworzył.
Nie znających potencjału drzemiącego -
cech ani negatywów.

Jesteście ludźmi zatem nimi pozostańcie?
Właśnie takimi których kocham najbardziej!
Z dobrem i złem w wnętrzu osobowym,
z charakterem ciężkim i nieprzetworzonym!
Gdyż pięknem jesteście takim jak pozostaliście stworzeni...
Cóż ja będę mógł później do was pienić?
Gdy każdy z Was będzie ideałem.
No ...