Aleksy Rżewski. Mural w jednym z łódzkich podwórek.

Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej w Lublinie w listopadzie 1918 roku mianował go komisarzem rządowym miasta Łodzi. 27 marca 1919 roku Rada Narodowa miasta Łodzi wybrała go pierwszym Prezydentem Łodzi w niepodległej Polsce. 1 kwietnia 1927 nominowany na stanowisko starosty łódzkiego, które piastował do 30 marca 1933. Był jednym z najaktywniejszych członków Polskiej Partii Socjalistycznej w Łodzi. Zasłynął jako niezmordowany działacz niepodległościowy i społeczny, był ceniony nawet przez przeciwników politycznych za prawość, odwagę i bezkompromisowość.
Po agresji III Rzeszy na Polskę we wrześniu 1939 Aleksy Rżewski był w grupie przedstawicieli łódzkiej inteligencji i wolnych zawodów, których okupanci aresztowali w listopadzie 1939, w przededniu Święta Niepodległości. 12 listopada osadzony w obozie na Radogoszczu. 20 grudnia 1939 roku został zamordowany przez Niemców w jednej z tajnych egzekucji w lesie łagiewnickim w ramach akcji eliminacji polskiej inteligencji Intelligenzaktion Litzmannstadt. Miejsce pochówku nie jest znane. Na Starym Cmentarzu ma symboliczną mogiłę.