(0)
Miłość serca, muzyka duszy
Pustka mego serca, pustka mej duszy,
mija jak zły sen, gdy jest w rozkoszy
niebiańskiej melodii, co spływa jak strumień wody
uderzając o skalne zbocza, wydobywa co najlepsze,
słodycz rozkoszy muśnięcie spadającej wody.
Serce ożywa dusza zaczyna śpiewać
że samo piękno jest w nas, pełne rozkoszy
lecz strach przytłumia go w nas samych
bojąc się prawdy szczęścia i wyznań miłośnych,
co daje nam tyle piękna, w nas samych i dokoła.
Otwórz drzwi do serca swego, uwolnij duszę
by przyszło światło spokoju i miłości do niej,
a śpiew ptaków szum wody w tobie zagościł,
a nawet największy wróg nie będzie taki zły
bo zobaczysz to co ciemne było w jasności lśni.
To piękno co otacza Cię, to w tobie tkwi
widzisz zielone drzewa, słyszysz jak ptak śpiewa
kwiaty piękne kolorowe są, a rosa na listkach lśni.
po niebie obłoki płyną w śród słonecznych promieni
lecz to co widzimy to miłość serca, muzyka duszy jest.
/konopie/
