Wedle staroelfickich...

przekazów kiedy promień opuszcza matczyne łono słońca... roni łzę rosy chyląc swe czoło przed jej sercem... jest to przejawem mocy miłości kształtującej otaczający nas świat... zachwiał się tedy lekko zakołysał i niczym świetlna strzała... popędził ku ziemskiemu porankowi... by rozświetlić przychodzące na świat... roszone kropelki...

dodane na fotoforum: