Znaczenia imion - z przymrużeniem oka

AGNIESZKA
Na ogół to niespokojna dusza, mały narwaniec emocjonalny o szybkich reakcjach. Jest ruchliwa, nie może usiedzieć w miejscu. Wydaje jej się, że ma coś do przekazania światu.
Stąd podobieństwo do gołębia pocztowego. Jest obywatelką swojego wewnętrznego świata. Wszystko bardzo przeżywa. Nie jest łatwa w pożyciu! Przechodzi szybko od szalonego
podniecenia do głębokiej depresji. Bez przerwy trzeba się nią zajmować, inaczej to ona się kimś zajmie... a to dużo gorsze! Właściwie jest introwertyczką, zapatrzoną w swój wewnętrzny światek. Sprawia wrażenie bardzo pewnej siebie, ale często są to pozory. Trzeba dużego wysiłku, by ją uspokoić, gdy się zdenerwuje. I niepodważalnych
argumentów, bo byle co do niej nie przemawia. Reaguje przesadnie, pod wpływem nagłych impulsów. Może być
„oszałamiająco aktywna”, ale może też blefować, dla zamaskowania pragnienia ucieczki. Powinno się ją kontrolować, ale tak, by nie odniosła wrażenia, że się ją szpieguje. Natura obdarzyła ją zadziwiającą intuicją, niepokojącą ruchliwością i znaczną siłą uwodzicielską. Jest nieuchwytna jak iluzja... Bywa nieco przesądna. Mimo, że ma umysł syntetyczny, to w życiu kieruje się najczęściej intuicją. Pod wpływem emocji lub depresji ulega słabostkom, czego później żałuje. Wszystko ogarnia, wszystko rozumie, ale często potyka się o jakiś drobiazg, którego nie lubi i który odrzuca. Ma średnio dobrą pamięć, ale jest zachłannie ciekawa. Od młodości trzeba wpajać jej dyscyplinę. Stałe
układy nudzą ją dość szybko. Pragnie stabilizacji, a jednocześnie sama ją burzy. Bardzo nierówna – jednego
dnia wielka miłość, drugiego ogromna rozpacz. Chętnie gra na uczuciach, aby manipulować otoczeniem. Lubi otaczać
się przyjaciółmi, ale często ich zmienia. Jednych zastępuje innymi, by znów powrócić do niedawno porzuconych.
Porażki doprowadzają ją do rozpaczy, ale wkrótce się z nich otrząsa. Posiada zmysł moralny, ale nieraz głoszone zasady nie znajdują potwierdzenia w działaniu. Pewien oportunizm moralny doprowadza ją czasem do burzliwych przygód, ku zmartwieniu rodziców i mężów! Zbyt wielka rozbieżność między jej życiem na pełnych obrotach, a inercją otoczenia zdaje się być nie do przyjęcia. Lubi wykonywać te zawody, w których coś się dzieje, zmieniają się osoby i metody pracy. Będzie wiodła ożywioną egzystencję i nieraz burzliwe życie rodzinne, ale trudno się nudzić w jej towarzystwie, gdyż jest pełna wdzięku... W końcu znajduje drugą połowę swojego jabłka. Tworzy z nim dom pełen ciepła, nie nudny, niekonwencjonalny i niepowtarzalny, bo gdy znajduje wreszcie przystań przystającą do jej burzliwej natury jak falochron, czuje się jak w niebie i zostaje na zawsze.
Bo kto chciałby opuszczać niebo?