krzych0 2012-11-01

Jest taki dzień w kalendarzu, w którym w zadumę wpadasz, myślami sięgasz daleko hen, do wspomnień, które nie wrócą już ponownie. Nie da się przeżyć ich z nimi, bo ich nie ma między żywymi, odeszli w niebios otchłanie, aby pojednać się z Bogiem. Często nurtuje cię pytanie, dlaczego powołałeś go do siebie Panie? Z ich odejściem, zgasły twoje marzenia, twoja radość i myśli, znalazły ujście tylko teraz we wspomnieniach. Pragniesz uczcić pamięcią ten dzień, zapalając płomień na ich mogile, szepcząc w duchu "...ja ciągle o tobie pamiętam, nie tylko dziś, lecz we wszystkie dni i święta..."