... powołano mnie z dalekiego kraju .... to już 31 lat ...

mysz44 2009-10-16

ja miałam 22 :) ten dzień pamiętam, jak wczoraj...

anka27 2009-10-16

ojej... jaka byłam malutka...:-)

obiekt 2009-10-16

ładna praca :)

kropka7 2009-10-16

To był piękny dzień ...dla nas Polaków.....
nie można o nim nie pamiętać.....
a o JPII zapomnieć nigdy nie może żadne pokolenie
bez względu na wiek w którym żyją...
Kochamy naszego Rodaka i jesteśmy z Niego dumni...

anna48 2009-10-16

Pamiętam prawie każdą minutę tego dnia...i nadzieję jaka we mnie ponownie się obudziła:))))

zonia58 2009-10-16

Pamiętam ten dzień jakby to było wczoraj.W ten dzień cała Polska padła na kolana.Pozdrawiam gorąco.

cicha7 2009-10-16

Piękne zdjęcie.

fluidek 2009-10-16

Sięgam pamięcią w przeszłość i wstyd się przyznac, ale nie pamiętam dobrze...owszem pewną konsternację w telewizji, pytania co zrobi ZSRR, jak się zachwają władze to tak...Jednak co robilam, gdzie bylam i kto mi przekazal tę wiadomosc nie pamiętam. Piękna fotka:)

gosha47 2009-10-16

byłam nastolatką... ale też pamiętam...
przepiękne zdjęcie... pozdrawiam Exanimo :)*

kasiek77 2009-10-16

WoW fantastycznie !!!

kriss4 2009-10-17

Był jak światło, które wędruje przez noc i po drodze zapala zgasłe gwiazdy **

mrrrau 2009-10-17

A mnie jeszcze nie było na świecie. ;o)

fukser 2009-10-18

mnie jeszcze na świecie nie było...
piękny kadr, przywołałeś nim piękne wspomnienia...

wiki40 2009-10-26

wzruszajace..;-) Pamiętam te chwile..tyle radości wówczas w ludziach było..;-)

yvett 2009-10-28

"On był mężczyzną potężnym, o donośnym głosie i szorstkim sposobie bycia. Zaś ona - kobietą łagodną i delikatną. Pobrali się. On dbał, by niczego jej nie brakowało, a ona zajmowała się domem i dziećmi. Później dzieci dorosły, pozakładały własne rodziny i odeszły. Historia, jakich wiele. Lecz kiedy wszystkie dzieci były już urządzone, kobieta straciła swój zwykły uśmiech, stawała się coraz bardziej wątła i blada. Nie mogła już jeść i w krótkim czasie przestała podnosić się z łóżka. Zmartwiony mąż umieścił ją w szpitalu. Lecz chociaż u jej wezgłowia zbierali się najlepsi lekarze i specjaliści, żadnemu z nich nie udało się określić, na co zachorowała kobieta. Potrząsali tylko głowami.Ostatni lekarz poprosił na stronę męża i rzekł: Ośmieliłbym się powiedzieć, że po prostu pańska żona nie chce już dłużej żyć,bo czuje się samotna... Mężczyzna w milczeniu usiadł przy łóżku żony i ujął ją za rękę. Była to mała, drobna rączka, która zupełnie ginęła w potężnej dłoni mężczyzny. Potem rzekł zdecyd...

yvett 2009-10-28

owanie swym donośnym głosem:
- Ty nie umrzesz! - Dlaczego? - zapytała kobieta lekko wzdychając.- Ponieważ ja cię kocham i potrzebuję!- To dlaczego wcześniej mi o tym nie powiedziałeś?
Od tej chwili stan zdrowia kobiety zaczął się szybko poprawiać. Dzisiaj czuje się doskonale. A lekarze i znani specjaliści nadal zadają sobie pytanie, jaka choroba ją dotknęła i cóż za wspaniałe lekarstwo uzdrowiło ją w tak krótkim czasie.
Nigdy nie czekaj do jutra, by powiedzieć komuś, że go KOCHASZ . Uczyń to dzisiaj. Nie myśl: "Moja mama, moje dzieci, moja żona lub mąż,kolega czy koleżanka doskonale o tym wiedzą". Miłość to życie. Istnieje kraina umarłych i kraina żywych. Tym, co je różni, jest MIŁOŚĆ "...........

stif56 2011-12-16

Ja miałem dużo