(40)
Między nami nic nie było!
Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych,
Nic nas z sobą nie łączyło
Prócz wiosennych marzeń zdradnych;
Prócz tych woni, barw i blasków
Unoszących się w przestrzeni,
Prócz szumiących śpiewem lasków
I tej świeżej łąk zieleni;
Prócz tych kaskad i potoków
Zraszających każdy parów,
Prócz girlandy tęcz, obłoków,
Prócz natury słodkich czarów;
Prócz tych wspólnych, jasnych zdrojów,
Z których serce zachwyt piło,
Prócz pierwiosnków i powojów
Między nami nic nie było!
A. Asnyk
ryba85 2014-05-04
... takie okna ... okiennice to moja słabość ... ile w nich uroku ...
z pelargoniami tworzą niepowtarzalny klimat ... z duszą i sercem ...
ryba85 2014-05-04
... zapomniałam o wierszu ......zawsze piękny !
henry 2014-05-04
piękny wiersz Asnyka.. super dopasowałas do tej jakże milej mojemu oku fotki........
moro60 2014-05-12
Może to w skansenie? Bo ja coraz częściej spotykam nawet w starych domach nowe, plastikowe okna... niestety.
Miłego dnia Feronio.
ryba85 2014-06-01
... z przyjemnością wracam tutaj ...
