Nie wiem jak to jest, ale...

Nie wiem jak to jest, ale...

Wiem, jaki jest problem, wiem, czemu nie potrafimy się dogadać. Jesteś za młody, mimo że starszy ode mnie. Nie potrafię rozmawiać z facetami młodszymi niż 19 lat w świecie wirtualnym. Po prostu nie odpowiada mi to. Co innego realny świat, tam potrafię rozmawiać nawet z moimi rówieśnikami, ale te rozmowy wtedy nie są takie jak ja chce. Nie są może też przeze mnie, ale nie mam sił ich zmieniać. Nigdy nie stanę na środku klasy mimo sprzeciwu wszystkich i nigdy nie napiszę

to co kupiłeś - zapłać,
Bóg zapłać

nie zrobię tego choćby z tego powodu że następnego dnia uznam to za głupotę. Znowu mam ochotę pisać do ściany, tak żeby nikt nie widział. Dlatego nie porozmawiam z Tobą, Tobą czy też nie napiszę do niego lub Ciebie - kimkolwiek dla mnie nie jesteś.
____________________________________

Zaczęłam pisać na ten konkurs, ale nie podoba mi się cholernie, dlatego wieczorem albo kiedyś wyląduje pod którymś ze zdjęć tutaj.

Lubię te niewypromowane książki, są takie prawdziwe:
Drew Lerman - Magiczne miasto
a propos depresji, szoków pourazowych i różnych następstw dla ludzi którzy mają korniki w korze mózgowej, przez co działa ona jakoś inaczej.