W Zalipiu, malowanej wiosceWigilijny stół stawał na środku izby, nakryty odświętnym obrusem, a następnie przewiązany słomianymi powrósełkami zaplecionymi ze słomy. Po kolacji dzieci wybiegały z nimi przed dom i obwiązywały nim jabłonie, grusze, śliwy, krzycząc: \"Darujcie, nie rąbcie, będę rodziła, proszę za nią, jak za Panią, darujcie!\", co miało zagwarantować urodzaj w następnym roku. Z dawną magią płodności wiąże się też obyczaj, który w wielu domach przetrwał do dziś - pod stołem układa się sporą wiązkę siana (później zjada ją bydło), i rozsypuje na stole ziarno (po wieczerzy daje się je domowemu ptactwu).Wraz z pierwszą gwiazdką i odmówionym pacierzem rozpoczyna się wigilijna wieczerza. Są życzenia, łamanie się opłatkiem, a na stole obowiązkowe wolne nakrycie dla zbłąkanego wędrowca.Pierwszy wjeżdża na stół czerwony barszcz na zakwasie, następnie ryba, zazwyczaj śledź, potem drobne mączne paluszki obsypywane makiem, kapusta z grzybami, okraszone cebulą ziemniaki, kasza ze śliwkami i wypieki, bo makowca i drożdżówki zabraknąć na stole nie mogło i nie może!