Gdzieś daleko...

Wczoraj gnałam 15 minut rowerem ze szkoły, prawie się wyglebałam po drodze. Biegałam 5 minut po schodach...takie krótkie zamieszanie dla tej fotki. Nie wiem co mnie napadło.
-

Jak sądzicie: Dlaczego świat jest taki jaki jest?
Dlaczego nie można być sobą bez dostawania po łbie?
To znaczy...niektórzy szczęśliwcy są sobą...chociaż w wypadku osób które znam są to plastikowe lalki barbie karmiące się klęskami innych... Zresztą...to nie blog. Co ja się tubęde rozpisywać o moim załamaniu którego o dziwo nikt nie widzi chociaż czuję się jak społeczny wrak...