Zamek w Siestrzechowicach przypomina Wawel.

Pałac w Siestrzechowicach nie zdobi opolskich folderów, bo to ruina. Jednak zachowane przez setki lat polichromie z herbami niemal wszystkich śląskich rodów szlacheckich – owszem, widnieją w przewodnikach po Opolszczyźnie. Odnowione w latach 80-tych, są wyjątkowo cenne i piękne.
Warto je zobaczyć nie tylko na wydruku. W tej samej kaplicy, gdzie znajdują się freski, stał jeszcze w latach 90-tych gotycki ołtarz. Z inicjatywy Opolskiej Kurii Biskupiej, został stąd zabrany. Odrestaurowany, ozdobiony złoceniami i figurami: św. Jacka, bł. Czesława i Bronisławy, można podziwiać w kaplicy św. Jacka przy sanktuarium w Kamieniu Śląskim.
Dojście do pałacu w Siestrzechowicach, a właściwie do jego ruin, nie jest łatwe. Teren pomiędzy spółdzielnią produkcyjną a pałacem został wydzielony w latach 70-tych tak nielogicznie, że głównego wejścia właściwie nie ma. Zresztą, zwiedzać tego obiektu nie wolno, bo renesansowa rezydencja Andreasa Jerina jest po latach socjalistycznego upaństwowienia ponownie własnością prywatną. Aktualny właściciel (od niespełna roku), Polak mieszkający w Australii, zaczął remont ruiny od prac geodezyjnych i czyszczenia terenu wokół obiektu oraz zabezpieczania powyrywanych z futryn okien. W tym roku pałac ma być zadaszony. Jest nadzieja, że po 30 latach zaniedbań nareszcie podźwignie się z ruiny.