(2)
Smutna jest dusza moja aż do śmierci.
michnas 2012-07-20
* Znów cudowna noc odkryje
rąbek swojej tajemnicy,
sny wspaniałe ofiaruje
w aksamitnej swojej ciszy.
Księżyc sługa jej odwieczny
dziś na straży będzie stał,
a wiatr grając na swej lutni
kołysanki będzie grał.
W gwiazd srebrzystym migotaniu
giną ślady tego dnia,
noc otula świat swą kołdrą,
błogi spokój duszy da.
Oddaj się więc w jej władanie,
swe powieki przymknij już,
i powędruj z nią w nieznane.*
(komentarze wyłączone)
