Decyzję o budowie schroniska na Szyndzielni podjęła bielska sekcja niemieckiego Towarzystwa Beskidzkiego (Sektion Bielitz-Biala des Beskidenvereins) po pożarze schroniska "Klementynówka" nieopodal Klimczoka. Budowę rozpoczęto w 1896 roku, a zakończono w lipcu 1897 roku. Zbudowane przez firmę bielskiego architekta Karola Korna. Schronisko poświęcono 17, a uroczyście otwarto i oddano do użytku 18 lipca 1897 roku. W 1907 roku, z okazji dziesięciolecia schroniska, jego dzierżawca - Weinhold, wybudował, pełniący rolę dodatkowego schronu, drewniany szwajcarski domek. Zainstalowano także sygnaturkę na dachu domku, która dźwiękiem wskazywała turystom drogę w czasie trudnych warunków atmosferycznych. Ostatnim niemieckim gospodarzem był Eugen Kutschera, został wcielony da armii niemieckiej. Później schroniskiem zarządzała jego żona - Karolina. W roku 1940 Beskidenverein otrzymało na własność parcele, na której stał budynek.