W 1648 r. łęczyńscy Żydzi otrzymali od biskupa krakowskiego i ówczesnej właścicielki miasta Katarzyny z Firlejów Noskowskiej pozwolenie na budowę murowanej bożnicy.
Powstałą w połowie XVII w. świątynię wielokrotnie przebudowywano i odnawiano, zwłaszcza po pożarach w XIX w. i po II wojnie światowej. Po pożarze w 1846 r. dokonano znacznej jej rozbudowy. W czasie II wojny światowej Niemcy urządzili w niej magazyn zboża. Po wojnie bożnica została zniszczona, a w 1952 r. postanowiono ją rozebrać. Obiekt przetrwał tylko dzięki temu, że nie było pieniędzy na rozbiórkę.
W latach 1954-1964 przeprowadzono remont generalny synagogi, po którym przeznaczono ją w 1966 r. na siedzibę Muzeum Lubelskiego Zagłębia Węglowego. Obecnie jest siedzibą Muzeum Regionalnego.
Łęczyńska synagoga należy do nielicznych obiektów kultu żydowskiego na Lubelszczyźnie, w której zachował się wystrój wnętrza - Aron ha-Kodesz i unikalna w skali kraju, czterokolumnowa bima z dwukondygnacjową nastawą, dekorowana sztukaterią o cechach późnego renesansu oraz polichromią. Synagoga w Łęcznej zaliczana jest do najpiękniejszych w Polsce.
Obok synagogi znajduje się lapidarium z macewami ze zdobieniami i inskrypcjami w języku hebrajskim. Z drugiej strony bożnicy znajduje się dawny dom nauki, zwany także małą synagogą, z początku XIX w., obecnie siedziba Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej.
dodane na fotoforum: