Dziewczyna lat siedemdziesiąt umiejętności ma wiele,
przetwory na zimę zrobi, ciasto upiecze w niedzielę,
na drutach wydzierga sweterek, z wnukami się pobawi,
sąsiadce doradzi w kłopotach, zepsutą szufladę naprawi.
Dziewczyna lat siedemdziesiąt dystansu do siebie ma trochę,
przestaje się odchudzać, zachciankom mówi: potem.
Unika miejsc ruchliwych i bardzo nie lubi hałasu,
woli śpiew ptaków, szum morza, spacer spokojny wśród lasu.
Dziś miłością się z wami dzieli szczęśliwa dziewczyna – to ja,
wciąż młoda, to tylko ciało siedemdziesiąt lat już ma.
(C.Niedźwiedzka)