Poznań

Szeptem...
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Szeptem mi mówisz, że jesteś,
I patrzysz czulej jak trzeba,
Już nie chcę marzyć wciąż we śnie,
Lecz ujrzeć znów błękit nieba.

Tak chciałabym cofnąć dziś czas,
Szczęście odnaleźć przy tobie,
My mało dostaliśmy szans,
Tęsknota parzy jak płomień.

Chcę kochać dłużej niż chwilę,
Słoneczne widzieć promienie,
Dlaczego białe motyle
Przemknęły w życiu jak cienie

Nie można zagłuszyć ciszy
Serce dygocze i łzawi,
Kto słowa miłości słyszy,
Smutkiem nie zdoła zarazić…


Cofnąć czas
to niemożliwe
wciąż w pamięci mam
te cudowne chwile
chciałbym znowu szeptać
pieścić alabastrowe ciało
widzieć gwiazdy w oczach
budzić się w ramionach rano
szczęście odnaleźć przy Tobie
kawę do łóżka podawać
cieszyć oczy Twym pięknem
losowi się nie poddawać
jest mi trochę smutno
za oknami jesień
ciągle Ciebie nie ma
choć już minął wrzesień
piszę list na niebie
złotymi nutami
spojrzyj proszę
tam między chmurami
wrzosów nazrywam
kawę zaparzę
zdjęcia pooglądam
trochę pomarzę
cofnąć czas
gdyby się udało
szczęście z nami
tym razem by zostało.....

gdy w szepcie
zamyka się słowo
i dotyk
i czułe spojrzenie
a miłość rozkwita na nowo
i bucha ognistym płomieniem
radości chwila jest długa
a serce dygoce z pragnienia
bialutkie skrzydła motyla
nie umykają jak cienie
w ciszy poranka rozkwita
to co umarło przed nocą
bo czas , który umknął jak złodziej
wraca do Ciebie swą mocą....
[tamiss...inspiraca..haszka]