(4)
https://youtu.be/6eOl78BIcpg
Miłość do gór
https://youtu.be/CQdVzg3PYEE
Bufalo blanco
Oryginalny flet andyjskiego regionu Ameryki Południowej (Kolumbii, Ekwadoru, Peru, Boliwii, Chile i Argentyny), używany był w inkaskim imperium. Początkowo był to flet posiadający od czterech do siedmiu otworów i wykonywany był z trzciny, ale także z kości, palonej gliny lub piór kondora.
Peruwiańska legenda opowiada, iż quena wygrywa melodie będące lamentami Inków i wzywa do odbudowy zniszczonego imperium. Istnieje również ustna kronika, zgodnie z którą pewien młody Peruwiańczyk – Camporeal, syn Hiszpana i Indianki zakochał się w Marii – córce hiszpańskich konkwistadorów. Rodzice dziewczyny nie zgodzili się na małżeństwo młodych, które byłoby ewidentnym mezaliansem i zmusili córkę do poślubienia bogatego kandydata z \"odpowiedniej\" według nich rodziny. Camporeal oddał się kapłaństwu. Pewnego dnia jednak spotkał w Limie swoją ukochaną. Wspólnie podjęli decyzję o ucieczce w góry, gdzie nikt nie mógłby ich naleźć i gdzie żyliby w drewnianej chatce daleko od zawistnych spojrzeń. W krótkim czasie Maria zmarła. Camporeal nie chciał odstąpić na krok jej ciała. Umieścił zwłoki na kamiennej ławce i czekał do ich rozkładu. Podczas tych dni skomponował pieśń dla swojej ukochanej. Kiedy zwłoki zamieniły się w szkielet, z jednej z kości Camporeal wykonał flet, na którym podczas samotnych nocy po pogrzebaniu Marii wzywał jej duszę. Melodie te były tak rozdzierające, że przebywający w pobliżu pasterze opuścili ze strachu ten region. Muzyka i słowa pieśni Camporeala znane są w Peru pod nazwą \"manchai-puitu\", czyli strasznej pieśni.
Współcześnie nie wszyscy Indianie żyją w rezerwatach (w USA i Kanadzie nieco ponad połowa Indian mieszka obecnie poza ich terenem – zarówno w miastach jak i na wsi.
W zwiazku z tym musieli wyzbyć się większości tradycji, poligamii, tradycyjnego sposobu ubierania itp.
Większość – zwłaszcza w Ameryce Północnej – traktuje rezerwaty jako miejsca, do których chętnie wraca, by spotykać się tam z rodziną i przyjaciółmi, brać udział w lokalnych świętach, uroczystościach i ceremoniach (np. pow-wow, potlacz), poznawać – i czasem samemu kultywować – tradycje przodków, lub po prostu spędzić wolny czas „u siebie
Pioropusz zamienil na kapelusz bo mieszka w Chicago .
