w podarunku...innym odcieniu,innym spojrzeniu

https://youtu.be/UGfKMV5AbMI

Pośród milczenia sen zmorzył słońce
raz jedyny w obliczu stulecia.
Skąpane w czerwieni morza spokojne
śpiącemu czułe czynią dotknięcia.

Dla moich marzeń wiodę swe życie,
dla pragnień nocy wypatruję.
Prawda leżąca, gdzie czasu granice,
utratę wiary zbrodnią mianuje.

Noc ta to moment jest, co winien trwać po życia kres.
To ciemność co spowija mnie
jak słoneczne morze brzeg.
Och jakbym chciała wraz ze słońcem odejść.
Śpiąc.
Płacząc.
Z Tobą.

Serce człowiecze w rozpaczy tonące
kiedyś mojego opuści Boga.
Płynęłam poprzez księżycy tysiące
nigdy nie wiedząc, którędy droga.

Dwieście dwadzieścia dwa dni świetliste
będą dla nocy źródłem pragnienia.
Ułamek czasu dano artyście
dopóki jest coś do powiedzenia.

Noc ta to moment jest, co winien trwać po życia kres.
To ciemność co spowija mnie
jak słoneczne morze brzeg.
Och jakbym chciała wraz ze słońcem odejść.
Śpiąc.
Płacząc.
Z Tobą.