7 tyg szczęścia.

Nigdy nie zapomnę okresu ciąży i tego jak każdego dnia sukcesywnie odliczałam dni do porodu, do chwili w której ujrzymy wspólnie naszego syna. Pamiętam również wizytę w 8 tyg ciąży gdy powiedziałam przy usg, to na pewno będzie chłopiec! Każde następne wywoływały kolejne wzruszenia: od bicia serduszka, po ujrzenie siusiaczka, liczenie paluszków, oraz po całą gamę uśmiechów i otwierania buziaka naszego synka.
Dzisiaj mija już 7 tyg, czuję jakby to było wczoraj, gdy utwierdziła się nasza miłość. Teraz leżę i piszę te wszystkie słowa, a obok mnie mój Oli słodko pochrapuje. Patrzę na Niego co chwilę i nie mogę oderwać wzroku i nasycić się szczęściem. Często również w nocy siędzę w fotelu z filiżanką ciepłej herbaty i nie mogę nacieszyć oczu...♥ Czasami płaczę, ale głównie ze szczęścia jakie mam. Brakuje mi wtedy obok Sebastiana. Pamiętam jak pierwsze tygodnie wspólnie nocami siedzieliśmy sobie i patrzyliśmy na synka...Sebastian cały czas powtarzał \"jaki On jest śliczny\" \"jest mój\"... ja nie mówiłam nic, lecz chłonęłam każde Jego słowo radości.
I choć czas leci coraz szybciej radość pozostała...Tata cały czas powtarza \"mój synek\" a mama cieszy się że ich ma...

Uwielbiam moich mężczyzn...Zawsze kochałam to w jaki sposób Sebastian na mnie patrzy... dziś kocham również sposób w jaki mój Syn daje mi znać każdego ranka, gdy otworzy oczka, że jestem dla niego najważniejsza. Ciepło Jego wzroku stopiło by wszystkie lody na Arktyce!


Kocham, choć czasami czuję że to po prostu mało ♥