(0)
Tak jak drzewa pośród lasu
i płynący w nich strumyczek.
Ludzka miłość czas do czasu
wznieca w sercach tych płomyczek.
Drzewa chylą się ku ziemi
jak gałązki trzciny w polu.
Nasza miłość blaskiem mieni
zakochanych na przedpolu.
Nieraz wznoszą sie ku górze
gdy wiaterek coś przygasa.
Nasza miłość też po murze
I w nieszczęściu nie wygasa.
Aby miłość była trwała
jak te drzewa, strumyk w lesie.
Żebyś życie pokochała
Radość i ból, co to niesie.
Życie, życie- ciężka sprawa
Moc klopotów nic radości.
Nic innego nie zostawa
Lecz w szczęśliwej żyć miłości.
rastagirl 2007-12-15
Śliczne
adigonz 2007-12-15
Ladny wierszyk i grozna zima,pozdrawiam
omena53 2007-12-15
Ale Ty masz zimę...teraz to będą prawdziwe święta......a u mnie nadal jesień...........:-))))
maniek1 2007-12-15
Fajnie bedzie jak zima dotrze do nas na Swieta:-))
Niech ten czas świątecznej zadumy pozwoli Ci zapomnieć na chwilę o troskach dnia codziennego, przysporzy wiele radości i chwil szczęścia w gronie rodzinnym.
SPOKOJNYCH PRZYGOTOWAN DO SWIAT ZYCZE:))
energy 2007-12-15
Lucynku, uważam, że dajesz sobie świetnie radę. To tylko brak czasu, a nie zdolności....u mnie jedno na 100 nadaje się do pokazania :-)))))
Miłych ciepłych snów kochana. Nich Ci się chociaż przyśni wiosna tej pięknej zimy!!!!!!
bogra1 2007-12-15
Twoje zdjęcie przedstawia życie, przytłoczone przez zimno i okowy śniegu. Kolej rzeczy jest taka, że te trudności przemijają. Śnieg topnieje, chłody ustępują. Ważne, żeby godnie przetrwać te niedogodności i cieszyć się nadchodzącym lepszym czasem. Pozdrawiam.
marta30 2007-12-18
dziekuje za pamiec, dawno mnie nie bylo, bo domek urzadzam, dzis przylatuja moi rodzice, oj bedzie sie dzialo, bedzie, zeby jeszcze zima na swieta chciala przyjsc, taka jak na Twoim zdjeciu, to by bylo super :) piekne zdjecie, pozdrawiam
