(5)
Pielgrzymów przyciągała słynąca łaskami figurka Matki Bożej Bardzkiej, która była najstarszą rzeźbą zachowaną na Dolnym Śląsku. Wykonana została z drewna lipowego i mierzyła 43,5 cm. Zadumaną i uśmiechającą się dobrotliwie Matkę Bożą Bardzką nazywało się „Madonną uśmiechniętą”. Figura reprezentowała niezwykle rozpowszechniony w XI i XII wieku typ „Madonny tronującej”. Początki kultu tejże łaskami słynącej figurki owiane są tajemnicą. Jedna z legend została spisana na tablicy z 1523 r., znajdującej się w kościele „czeskim”. Według niej Maryja wybrała Bardo za miejsce szczególne dla siebie. Uwierzył w to młody człowiek, który dzięki Jej wstawiennictwu został uzdrowiony po złamaniu nogi. Powodowany wdzięcznością, zbudował kaplicę drewnianą, a następnie, gdy zwiększyła się liczba pielgrzymów, murowaną. Wydarzyło się to wszystko, w świetle wspomnianego napisu, przed 300 laty, czyli ok. 1230 r. Istnieje też druga wersja, że Matka Boża objawiła się pewnemu Czechowi w czasie modlitwy i przekazała mu figurkę ze słowami: „Accipe fili matrem”.
A tutaj można zobaczyć cudowną figurkę, której nie udało mi się sfotografować:
https://bardo.redemptor.pl/cudowna-figurka-nmp.html
