Sarmaticus

Pierwsze sesja :)
Klinga kuta. Jelec żelazny zakładany na gorąco. Głowica zakuwana. Oprawa to czarny dąb a te kropeczki to srebro.

Zdobienie rzeźbione i dremelowane. Faktura przypominająca młoteczkowanie na elementach stalowych i żelaznych wykonana dremelem z diamentową końcówką.

Teraz coś o samym zamyśle. Chciałem zrobić sobie sztylet mocno zaakcentowany klimatem na Wiek Ciemne, pogranicze antyku i średniowiecza. Stąd ostrze w klimatach pugio senatori a sama oprawa i nazwa zaakcentowana na barbażyńskie tereny Sarmantii.

Sztylet wygląda na duży, ale to tylko pozór, W rzeczywistości jest to całkiem mały sztylecik, idealny do schowania w cholewie buta (nie bede tego robił, nie mam po co ;p), chyba zgrabny, zbity, ciężki przez oprawę.

Wzorowanie trochę na sztylecie Juliusza Cezara, troche na filmowym sztyleciku z Gladiatora i ogólnie moje wariacje na ten temat.

Mimo, że pracochłonny to jest to bardzo slidna konstrukcja, którą nie omieszkałem stestować w rzucaniu zanim jeszcze zostały wykonane zdobienia. Czyli i do boju i na biurko.