JAK TO BYŁO NA MAZURACH...:)

Niestety nie znalazłam opowiadania pisanego gwarą mazurską:( Ale postaram się przybliżyć chociaż trochę gwarę z moich rodzinnych stron…Ziemia Lubawska obejmująca swym zasięgiem obszar pomiędzy Iławą, Lubawą, Nowym Miastem, a Lidzbarkiem Welskim –MAZURY!
Charakterystycznymi cechami „gwary" lubawskiej było wymawianie w miejsce „o" samogłoski „a, co dawało TRACINY w miejsce trocin, zamiast „an" zgłoski „un" w wyniku czego z bociana stawał się BOCIUN oraz typowej dla Lubawy końcówki „wa" przez co zamiast mamy słyszało się MAWA a zamiast damy - DAWA, w wyniku czego powstało sztandarowe lubawskie przysłowie:,,MY MAWA ,MY DAWA MY POWIAT LUBAWA!,,:))
U większości mieszkańców końcówka wciąż jest taka sama:))
Zmieniano też sz i cz na si i ci, co dawało bardzo ciekawe i typowe tylko dla Lubawy efekty językowe. W ten sposób zamiast - woda ścieka, pies szczeka, słyszało się - WODA SZCZEKA, PIES ŚCIEKA, szczera lubawianka zostawała ŚCIERĄ LUBAWIANKĄ, szare siano stawało się SIARYM SZANEM, żaba zaś ZIABĄ.
Jeszcze kilkanaście lat temu miałam nauczyciela który chcąc uspokoić niesforną młodzież krzyczał: ,,CICHOJCIE,,!!!:) Na co cała klasa wybuchała śmiechem….:)) Ale tak już miał…inaczej nie umiał:) Potem został dyrektorem….
Z tego co jeszcze pamiętam z dziecięcych lat mama dawała mi do szkoły na
,, SZNEKI,,(słodkie bułki) i robiła najlepszy na świecie ,,SZABER,,(zupę fasolową).
Babcia u której piło się herbatę w ,,TASCE,, (filiżance)piekła pyszne ,,KUCHY,,(ciasta) i ,,DZIAŁA NA ŚPIONKACH,,(robiły na drutach)
Dzieciństowo ,,FATKO,,(szybko) minęło ,teraz sama mam dzieci ale kiedy tam pojadę to tak jakby czas się zatrzymał….Mało tego! Po powrocie do domu z Mazur jeszcze przez jakiś czas mówię gwarą mazurską:)
UWIELBIAM JĄ!:))

dodane na fotoforum:

• Niebo