Ławeczka

Na ławeczce wśród płonących drzew
zasłuchani w delikatny liści szmer.
czystym spojrzeniem oglądamy świat.

Już raz tak było, że skończył się świat
już raz nadzieja umarła w nas
ale spójrz – piękny świat

Wszystko za moment już zaśnie
zima otuli nasz świat
biały puch przykryje nasz ból

Lecz teraz świat płonie
w jesiennym śpiewie
jesiennych drzew

Gazowych latarni szum
wskaże nam drogę
do domu
ze mną pójdź.

net