retro6 2010-08-13
Poszedłem na spacer, dookoła cisza.
I tak jak codziennie, tak również i dzisiaj
Myślałem o Tobie, Chmureczko najmilsza
Co robisz, jak żyjesz, gdzie teraz przebywasz...
I nagle poczułem kroplę niczym rosa,
Kroplę, co zesłały z góry mi Niebiosa.
Spojrzałem i widzę jakąś inną Chmurę
Co nade mną stoi i mnie ochlapuje.
Coś mnie podkusiło, intuicja moja,
Ta chmura wydaje się jakaś znajoma
Przeto śmiało, pewnie zadałem pytanie.
O mojej Chmureczce coś opowiedziałem,
Podałem dokładnie wszystkie jej szczegóły
I spytałem czy nie zna tamtej, może, Chmury.
Intuicja moja nie rozczarowała.
Z całym przekonaniem "tak" odpowiedziała.
Przeto bardzo grzecznie i z całym swym wdziękiem
Poprosiłem ślicznie, jak umiem najpiękniej,
By, gdy znów się spotka z moją Chmurką, sama
Pozdrowienia jakieś dla Niej przekazała.
