W związku z epidemiami utworzono specjalne miejsce pochówku dla zmarłych, sytuując je w oddaleniu od miasta, na skraju dzisiejszego osiedla Zdrojki Lewe, które w XIX stuleciu należało do miasta. Położony pod lasem cmentarz był ogrodzony, istniał także krzyż cmentarny upamiętniający mieszkańców miasta pochowanych tu
w zbiorowych mogiłach w latach 1831-1893.

Z czasem powstał zwyczaj, iż w pierwszą niedzielę po święcie Przemienienia Pańskiego
i odpuście w pobliskim Galewie na cmentarz przychodziła procesja religijna.

W 1941 (?) okupanci niemieccy usunęli krzyż i zdewastowali cmentarz; nowy postawiono
w 1954, lecz w okresie PRL-u władza ludowa zakazała urządzania procesji i nabożeństw a sam teren miał stracić swe pierwotne znaczenie.