(1)
Park Wilsona w Poznaniu to jeden z najpiękniejszych poznańskich parków. Jego początki sięgają 1834 r., kiedy to teren dzisiejszego parku wykupiło Towarzystwo do Upiększania Miasta i założyło tu szkółkę drzew, którymi obsadzano miejskie ulice i place.
W 1902 r. Towarzystwo przekazało szkółkę miastu. Urządzanie parku zakończono w 1904 r. wg projektu Hermana Kube. Powstał tu pierwszy w Poznaniu ogród botaniczny.
W 1910 r. w ramach Wystawy Wschodnioniemieckiej Przemysłu, Rzemiosła i Rolnictwa na terenie parku wzniesiono palmiarnię. Był to budynek murowany, o dużych powierzchniach przeszklonych i powierzchni 534 m². W 1922 r. powstało tu pierwsze wystawowe akwarium w kraju. W związku z dużym przyrostem eksponatów w 1924 r. dodano system połączonych szklarni, a w 1929, na dzień przed otwarciem Powszechnej Wystawy Krajowej oddano nowy powiększony budynek autorstwa architekta Stefana Cybichowskiego. Jego powierzchnia wynosiła 1694 m². W siedmiu pawilonach oprócz roślin prezentowano również ryby, owady i gady.
Na terenie parku znajdują się min. :
- dwa drzewa pomniki przyrody: platan o obwodzie pnia 410 cm i wierzba o obwodzie 430 cm.;
- muszla koncertowa z z 1936 r.;
- pomnik przedstawiający postać 28. prezydenta USA - Thomasa Woodrowa Wilsona wykonany według zachowanego projektu Zofii Trzcińskiej-Kamińskiej w 1994 r.;
- grupa rzeźbiarska z brązu „Uwolnienie Andromedy przez Perseusza” - wykonana przez Johannesa Pfuhla – profesora ASP w Berlinie. Przedstawia ona scenę z mitologii greckiej: Perseusza ratującego Andromedę z niewoli potwora morskiego Ketosa. Rzeźba była podarkiem dla miasta od cesarzowej Wiktorii z okazji jej wizyty w Poznaniu w 1888 r. Stanowiła wówczas element odsłoniętej uroczyście 9.04.1891 r. fontanny na pl. Królewskim, dziś Cyryla Ratajskiego. Do Parku Wilsona przeniesiona została w 1956 r.
dodane na fotoforum:
