I tylko...

I tylko polne drogi jak węże w zielonym morzu pastwisk.
I tylko lasanki i gaiki na zielonych wyspach wzgórz.
I tylko brązowe fale skib głęboko zaoranych pól.
I tylko krzyk żurawi przeszywający gęsty świergot drobiazgu.
I tylko bocianie gniazda na strzelających w niebo masztach.
I tylko sarna, lis, jakiś kot i szczekanie psa gdzieś na brzegu.
I ni żywej duszy, ni ludzkiej mowy aż po horyzont.
I ta obsesyjna tęsknota i niepohamowana chęć powrotów
i wypływania na ocean, który, dla mojego bezpieczeństwa,
dla żeglugi zamknięto...

Krzysztof Masłowski