o smutnym kamieniu
co leżał samotny
przy drodze gdzieś w cieniu
i o tym jak marzył
by ktoś go przytulił
lecz nikt go nie widział
był szary i bury
czasami ktoś przysiadł
odchodził nie wracał
a kamień wciąż czekał
i tęsknił i płakał
był taki samotny
i pragnął bez przerwy
należeć do kogoś
kto dobry i wierny
czas mijał ulotny
zmieniała się ziemia
niestety nikt nie chciał
szarego kamienia
aż kiedyś porankiem
gdy rosa błyszczała
tęcza usiadła
odpocząć gdzieś chciała
i gdy poczuła
moc uczuć kamienia
po kropli kolorów
na niego kapnęła
łąkami polami
szła sobie dziewczyna
zwyczajna przeciętna
samotna niczyja
gdy kamień ujrzała
zmieniony przez tęczę
wiedziała poczuła
i wzięła go w ręce
wzruszona szepnęła:
iść dalej nie muszę
bo kamień znalazłam
i piękną w nim duszę.......
flossy 2011-10-13
piekny kadr do przypowieści...
pozdrawiam i dobrej nocki zycze:)
airiam 2011-10-13
cudna calość Weroniko..:))))każdej zwyczajnej dziewczynie życze żeby znalazla swój kamień..;)))pozdrawiam cieplutko..;))
stif56 2011-10-13
Śliczna bajka ..........a może to prawda jest
kryst21 2011-10-14
Gwiazdki na niebie, a księżyc w pełni, pomyśl życzenie, a wkrótce się spełni. Wiec śpij słodko, z uśmiechem na twarzy. Niech Ci się przyśni, to o czym marzysz!
love15 2011-10-14
Ślicznie ..spokojnej nocy:-)
spider6 2011-10-14
POBUDKA.!!!!
Wstawaj czas na poranną kawkę...;)))
Pozdrawiam cieplutko i miłego dnia życzę.;)
bunio 2011-10-15
ciekawa perspektywa:-)
maria57 2011-10-16
nie znałam tego kamiennego utworu- fajny jest, a ja uwielbiam kamienie (nie jubilerskie, ale te zwykłe, polne)