Friedrichstraßenpassage.

Budynek został wzniesiony w latach 1907–1908 w ciągu piętnastu miesięcy pod kierownictwem cesarskiego radcy budowlanego Franza Ahrensa i w roku 1909 otwarty jako dom towarowy pod nazwą Friedrichstraßenpassage. Budynek znajdował się między Friedrichstraße i Oranienburger Straße, z wejściami od obu ulic.

W tym czasie pasaż ten był drugim co do wielkości pasażem handlowym w Berlinie (po Kaiserpassage przy ulicy Unter den Linden). Koszty budowy wyniosły siedem milionów marek w złocie.

Pięciokondygnacyjny budynek wzniesiono w konstrukcji żelbetowej i zwieńczono kopułą z tego samego budulca. Obok przykrytego szklanym dachem pasażu rozmieszczono wiele pomieszczeń handlowych. Architektura wczesnomodernistyczna łączyła się z wystrojem zawierających elementy gotyku i klasycyzmu. Budynek wyposażono w instalację poczty pneumatycznej.

Pasaż był zarządzany przez spółkę akcyjną utworzoną przez użytkowników lokali handlowych. Już w sierpniu 1908, w pół roku po otwarciu pasażu, spółka była zmuszona ogłosić upadłość. W roku 1909 pasaż został przejęty przez koncern Wertheima, który zarządzał nim do roku 1914. Jeszcze przed I wojną światową doszło do zlicytowania budynku.

W roku 1924 dobudowano w podziemiu pomieszczenie skarbca.
Pasaż został w roku 1928 przejęty przez Berliner Commerz- und Privatbank, nazwany „Domem Techniki“ i użytkowany przez AEG.

Od początku lat trzydziestych budynek był coraz intensywniej użytkowany przez członków NSDAP. Mieściły się w nim m.in. biura Niemieckiego Frontu Pracy (Deutsche Arbeitsfront). W roku 1941 NSDAP przejęło pasaż na własność.

Podczas walk o Berlin 1945 dolną kondygnację piwnic zalano wodą, i do naszych czasów pozostawiono w tym stanie. Części kompleksu zostały uszkodzone wskutek działań wojennych.
https://www.bushtrash.de/bilder/tacheles/tacheles.htm