<3333.

moja misia kochana. ;* [mam nadzieję, że się na fochniesz za kradziesz. :>]


żyje! pojechałam późno. już wyprowadzałam Polo z pastwiska ale p. Agata powiedziała, że mam się wrócić po Fenixa. chciałam pojeździć konia a nie maszyne do zabijania. siodłanie to jedna wielka masakra. ugryzł mnie dwa razy. pani Agata mi nwet nie pomogła bo twierdzi, że musimy się sami uczyć. owszem też jestem za tą zasadą ale czasami to aż trzeba pomóc. po kilku minutach założyłam siodło. później uzda gładko. gorzej z ochraniaczami. dobra dałam rade. wio na padok. wsiadłam po kilku woltach bo krążył cały czas a ja nie mogłam zarzućić nogi. o jaaa. dobra git, siedze. oczywiscie się siwus wystraszył Dobby, owczarka który biegł obok nas. bryk, skręt i stępujemy. a co tam zarzucimy jeszcze kilka razy głową. kłus. do płotu chciał mnie porzyibić. bryk, mój wnerw i łydka do jakiegoś sensownego kłusa. okej poszło. ładnie szedł może ze trzy kółka. łyda do galopu. i to był błąd. koń gwłatownie się zatrzymał i mi się obrócił i dzida na przeszkode. zachaczyłam strzemieniem o słupek. dobra, prawie rozdarłam puślisko ale co tam jedziemy dalej. pani Agata krzyczy, żebym skoczyła coś. wybrałam małego krzyżaka. ogarnełam konia i ziub. skoczyliśmy a on uskoczy zamiast do przpdu w bok. łyda, galop i ciśniemy po kałużach. po kilku kółkach dał se spokój z próbami zrzucenia mnie. dziesięć minut stępa i zeskoczyłam z konia. nogi tak mi się chwiały, że upadłam. wzięłam błoto w ręce i rzuciłam przed siebie na zank podziękowania, że zyję i stoje tu, na ziemi.



https://www.youtube.com/watch?v=Hsu7XPbKqMg