SMUTEK W SERCU . TAK WRACAŁEM Z POGRZEBU PRZYJACIELA******

Pożegnałem Podlasie łzami w oczach .
******************************
Dziękuję Wam wszystkim Mili Goście za współczucie , kondolencje i wyrozumienie .
******************************
PRZYJACIELE Z ,, REKO,,

Kiedy się na twym grobie murawa uściele ,
wezmą trąbkę ułańską z REKO Przyjaciele !
Ktoś wyda rozkaz !
Zagrajcie mu na wieczny capstrzyk.
Zagrają Tobie w piękny dzień majowy ,
choć na krótką chwilę ,
zasiądą w cieniu przy twojej mogile .
*
Kto o byt swój na ziemi zabiega o doczesną sprawę ,
ma niepokój na sercu , troskę lub obawę ,
Niechże dnia tego z nami nie przychodzi ,
bo spokoju umarłym mieszczać się nie godzi .
*
33 Pułk Piechoty Strzelców Kurpiowskich więc w mundirach staje ,
Na Rozkaz !
Graj trębaczu melodyjną trąbką , jak na rozkaz do boju !
A Wy w rogatywkach na skroniach , z lekka obliczem wesołym ,
zasiądźcie wkoło , jak za godnym stołem.
A między nami w szeregu ,
w pierwszym rzedzie
miejsce , które które tak ceniłeś bedąc wśród nas ,
niezajęte bedzie.
*
A ten pierwszy z szeregu uderzy w werble ,
słabo , z serca , namiętnie i smutnie .
A Ty na odgłos przyjaźni i rodzinnej pieśni ,
niech duch Twój wymknie się z grobowej ciasności .
A wietrzyk na twym grobie kwiaty nakłoni ,
albo struna nietknięta na gitarze dzwoni ,
albo gałązka drzewa zaszumi z szelestem ,
albo cichy hejnał wdzięcznej trąbki ,
będzie to znak , że słuchasz , że pośród nas jesteś.
A trąbka serca nasze rozpłomieni ,
niech puchar przyjaźni się zapełni ,
i każdy z nas dwa puchary takie ,
niech do dna wychyli ,
jeden na twą pamiątkę , a drugi żebyśmy w każdym boju zwyciężyli .
W dowód , że Cię Zbyszku szanujemy ,
a śmierć węzeł bratni.
Powtórzymy to samo w następnym lecie.
Twoi Przyjaciele - zostajemy My na tym świecie.

tymi słowami przeze mnie pisane nad jego grobem odczytane.