Inicjatywę budowy cerkwi w Łodzi podjęli ponownie miejscowi fabrykanci, sami niebędący wyznawcami prawosławia. 6 kwietnia 1879 zawiązany został komitet budowy cerkwi, do którego weszli najwięksi łódzcy fabrykanci: Karol Scheibler, Juliusz Heinzel, Józef Paszkiewicz, Edward Herbst, Ludwik Meyer, Symon Heiman jr., Izrael Poznański, H. Makowiecki, A. Tumski, Aleksander Chudziński i Karol Strenge. Z inicjatywy komitetu świątynia miała upamiętniać uratowanie cara Aleksandra II z zamachu na jego życie. Fabrykanci mieli nadzieję, że wzniesienie obiektu sakralnego upamiętniającego takie wydarzenie pomoże im uzyskać poparcie władz dla własnych projektów handlowych. Liczyli w szczególności na przeniesienie do Łodzi stolicy guberni piotrkowskiej i uzyskanie nowych kontraktów. Komitet wybrał na patrona budowanej cerkwi św. Aleksandra Newskiego – patrona Aleksandra II. Karol Scheibler przewodniczył komitetowi do śmierci w 1881, wtedy zastąpił go Iwan Kachanow. W marcu 1880 projekt Majewskiego został zatwierdzony do realizacji.