Dla ..;)

Dla przyjaciółki
Znalazłam Cię! Miedzy niebem a ziemią!
TY mała cząstka prawdy zawieszona w ogromnej przestrzeni nicości.
Tak! to Ty wygrzebałaś mnie z prochów zapomnienia.
JA wymieszana ze smutku i zwątpienia- pragnę żyć.
Pamiętam ten moment gdy wszystko się wali a Ty stoisz bezpiecznie i uśmiechasz się szczerze.
Te oczy przemawiające językiem przyjaźni bez zbędnych banałów i czułostek.
Twe ramiona mówiące Kocham Cię i dłonie wyciągnięte zawsze wtedy gdy ich szukam.
Bo w naszym dialogu nie trzeba słów, ta radość gdy się widzimy i nieustające przekonanie, że to szczęście będzie trwać wiecznie.
To wystarcza by iść radośnie nawet w ciemności.
Potykać się i powstawać.
Wierzyć i wątpić.
Żyć a czasem tylko istnieć.
Ale trwać w tym razem. Dzielić smutek na pół piękną miłość mnożyć.
I tak bez końca!