****

Nazywany "oazą, wyspą spokoju, w szalejącym świecie big bitu", który śpiewał aksamitnym, ciepłym głosem, a Jego piosenki czarowały urodą melodii i pięknem aranżacji odszedł od Nas piosenkarz i gitarzysta PIOTR SZCZEPANIK.
Kończy się pewna epoka twórców charyzmatycznych, uniwersalnych, ponadczasowych. Ogromna strata i żal. Spoczywaj w pokoju.

Pozostaną piosenki i przejdą do kanonów muzyki polskiej...
Zna je i wychowało się na nich nie jedno pokolenie...
Mnie zawsze kojarzą się z latem, wodą, ogniskiem, wakacjami!
''...Dziś tak tu pusto już.
Mgły tylko ściga wśród sitowia wiatr,
Już wracać czas...''
Dziś można by zanucić, zdając się na ponadczasowość słów :
''Czy znasz morza brzeg,
Bez poszumu fal?
Czy znasz rzeki nurt,
Co nie płynie w dal?
Czy znasz? Jeśli nie,
To dlaczego chcesz zatrzymać
Prąd rzek, szum fal
Twoje łzy, mój płacz.
Żal nic tu nie pomoże,
Łzy twoje i mój płacz.
Nikt nie uciszy morza,
Nie zatrzyma biegu fal.
Czy znasz taki wiatr,
Co w bezruch trwa?
Czy znasz taką noc,
Która nie ma dna?
Czy znasz taki dzień,
Co nie… ''
Takiego dnia, jak dzisiaj zdajemy sobie sprawę z przemijalności życia. I jak pisał Krzysztof Kamil Baczyński w ''Elegii codziennej'' :
"Trzeba uważać:
czas się zbyt łatwo w przeszłości zamienia."

https://www.youtube.com/watch?v=taI3-qsK9Vc