iść przed siebie

iść przed siebie w noc ciemną
tam gdzie gwiazdy mrugają
marzeniami ogarnąć
czas nim myśli ustaną

iść przed siebie we dwoje
wspólnie czynić wybory
zrywać więzy nieznośne
co z przesądów wyrosły

iść przed siebie w noc ciemną
chmurną deszczem brzemienną
z błysków wspomnień odartą
rozpacz zmywać przeklętą

iść przed siebie rozumnie
niszcząc to co przeszkadza
lecz bez krzywdy okrutnej
by nikt przez to nie płakał

iść przed siebie o świcie
tam gdzie słońce rozkwita
niech poeta opisze
że optymizm to siła