(9)
Wybudowana w latach 1885 – 1886. Była najwyższą budowlą XIX Warszawy.
Ma 42,2 m wysokości i zwęża się ku górze (średnica zewnętrzna u podstawy 10,6 m, u szczytu 9,2 m). Wewnątrz znajduje się przewód kominowy, którym odprowadzano spaliny kotłowni maszyn parowych oraz cztery rury o przekroju 915 mm połączone na górze kolanami przelewowymi. Woda tłoczona była do rur od strony południowej, w miejscu połączenia przelewała się do rur północnych, które stanowiły początek sieci wodociągowej górnego miasta, czyli tej części Warszawy, która leży na skarpie. System ten miał na celu zabezpieczenie maszyn parowych przed skutkami nagłej straty obciążenia po pęknięciu jednego z przewodów głównych sieci oraz ochronę sieci przed nadmiernym wzrostem ciśnienia.
Wieżę użytkowano do 1924 roku. Na jej szczyt prowadzą 234 drewniane stopnie.
dodane na fotoforum:
